Ως στερεά απόβλητα ή απορρίμματα περιγράφονται τα, ανθρωπογενούς κυρίως προέλευσης, στερεά ή ημιστερεά υλικά, τα οποία στερούνται άμεσης αξίας και είναι ανεπιθύμητα για τον κάτοχό τους ο οποίος επιθυμεί να τα απορρίψει. Με την ευρύτερη έννοια τα στερεά απόβλητα περιλαμβάνουν υλικά που παράγονται όχι μόνον σε αστικές περιοχές αλλά και λόγω αγροτικών, βιομηχανικών και εξορυκτικών δραστηριοτήτων (Ανδρεαδάκης κ.ά., 2008).
Κάθε αγαθό υπάρχει ή δημιουργείται για να εξυπηρετήσει κάποιο σκοπό, για να καλύψει μια ανάγκη, που αναφέρεται στον ιδιοκτήτη του αγαθού. Αν το αγαθό αυτό σταματήσει να έχει σκοπό ύπαρξης, διότι ενδεχομένως η αρχική ανάγκη έχει εκλείψει και καμία νέα ανάγκη δεν έχει ανακύψει για το αγαθό, τότε αυτό θεωρείται απόβλητο για τον ιδιοκτήτη του. Ένας άλλος πολίτης όμως, θα μπορούσε να έχει ανάγκη για το αγαθό αυτό, και να του δώσει νέο σκοπό ύπαρξης, αποβάλλοντας από αυτό την ιδιότητα του αποβλήτου και αποδίδοντας του και πάλι την ιδιότητα του αγαθού (παράδειγμα, τα παλιά έπιπλα, τα μεταχειρισμένα ρούχα, τα υλικά που προκύπτουν από κατεδαφίσεις κτλ).
Ως εκ τούτου, η έννοια απόβλητο σχετίζεται με ένα υποκείμενο, έναν ιδιοκτήτη, δεδομένου ότι και η χρησιμότητα ενός αγαθού είναι υποκειμενική.